The Gambia

.

Reisverslag van 07 / 21 Januari 2005 .

Gambia , een land waar je steeds terugkeert !!!!!!

Tanji vissershaven .

Dag 1 :

Gepakt met onze valiezen vertrekken we richting Schiphol om aldaar onze vlucht richting Gambia te nemen . De vlucht begon al met een vertraging van om en bij de twee uur . Na een vlucht van 6 uur , ditmaal hadden we geen tussenlanding , arriveerden we in het voor ons zo bekende Gambia . Reeds op de luchthaven herkenden we de typische geuren , de vriendelijkheid van de lokale bevolking .... Kortom The Gambia .... Afrika .... Onze vriend en gids Alex stond ons reeds op te wachten . Hij had voor vervoer gezorgd .De koffers werden bovenop een bushtaxi gelegd , waarna het richting Senegambiabeach hotel ging . Na de check-in en een lichte verfrissing besloten we bij te praten op een rustig terrasje . Tevens werd er grosso mode besproken wat onze plannen waren voor de komende dagen.

Lokale bevolking .

Dag 2 :

Na een welverdiende nachtrust werd deze eerste dag er één om het wat rustig aan te doen . We vertrokken richting Serrekunda markt , altijd een zéér fascinerende gebeurtenis . Vervolgens gingen we samen met Alex naar zijn compound . Een compound is een gemeenschappelijke plaats waar verschillende families samen wonen . Voor de kinderen hadden we baby - en kinderkleding meegebracht . Dit werd in alle dank aanvaard . Daar Alex ook in het voorbije jaar een schooltje had opgericht , naast zijn compound , samen met de hulp van een Duitse organisatie , werd het idee opgevat dat we een van de volgende dagen voor de ganse schoolgemeenschap een maaltijd zouden bereiden . Later op de dag trokken we naar de beach waar aan onze "kookplannen " een vaste vorm werd gegeven . Te voet langs het strand ging het daarna richting hotel .

The monkey parc in Bijilo .

Dag 3 :

Vandaag werd een auto met chauffeur gehuurd ( de prijzen voor de huur van een wagen zijn enorm gestegen tov. vorig jaar ) . Onze eerste halte was de houtsnijmarkt in Birkama . Enkele jaren geleden brachten we er reeds een bezoek . Het is echter zo fascinerend hoe , met veel geduld en door vakmanschap , uit een ruwe houtblok prachtige beelden ed. worden gemaakt . Iedereen prijst zijn waar aan . Steeds weer wordt je uitgenodigd om een kijkje te nemen bij de verschillende verkopers . Eens je een beslissing genomen hebt wordt er stevig over de prijs gediscutieerd . Afdingen is hier de boodschap ! Onderhandelen over de verkoopprijs is voor de Gambianen een nationale sport !!!! Onze tocht ging verder richting Darsilami , geboorteplaats van Alex . Gewapend met tassen vol baby-en kinderkleding brachten we een bezoek aan de compound van de familie van onze gids . Ook hier werden we zeer hartelijk ontvangen . Terwijl we de compound mochten afzien , werd er voor een welkomstgeschenk gezorgd : een grote emmer vol sinaasappelen ! Met spijt in het hart , we waren weer een ervaring rijker , werd afscheid genomen met de belofte volgend jaar terug te komen . Ondertussen hadden we honger gekregen . We besloten in de Marakisa Lodge te middagmalen ( lag op de terug weg ) . Het eten is hier zeer verzorgd en de prijs valt best mee . In de late namiddag hebben we nog een bezoek gebracht aan het Bijilo apenpark . Het apenbestand is enorm uitgebreid tov. vorige jaren . Het duurde dan ook niet lang voor die kleine , vinnige diertjes uit onze handen kwamen eten .

Sanneh-Mentereng place .

Dag 4 :

Vandaag werd besloten het westen en het zuiden van The Gambia te bezoeken . Een eerste halte werd gehouden in de bedevaartsplaats Sanneh-Mentereng . Na slechts 100 meter van de drukke hoofdweg te zijn afgeweken , komt men in een totaal andere wereld . Te midden van de rust en vooral de stilte ziet men klein gammele hutten waar menig Gambiaan komt bidden . De hutten zijn vervaardigd uit natuurlijke materialen . Dit vraagt veel onderhoud. Deze onderhoudsbeurten nemen de Gambianen dan ook graag op zich wanneer ze gedurende enkele weken of soms maanden hier in Sanneh-Mentereng verblijven in retraite . In tegenstelling tot de stilte en rust van dit oord , merk je enkele honderden meters verder de drukte van Ghana Town wanneer de vissers met hun kleurrijke piroques aanmeren en tientallen Gambiaanse vrouwen tot schouderhoogte het water in lopen om de vis aan land te brengen . We vervolgden onze weg richting Tanjji : een grote vissershaven . Hier speelden zich dezelfde taferelen af als in Ghana Town . Opgelet : filmen en fotograferen is niet aan te raden zonder toestemming !!!! We mochten een kijkje nemen in de visdrogerijen en rokerijen . Hier ziet men nogmaals hoe op een simpele , maar vernuftige manier te werk gegaan wordt .

Slangen farm .

Onze tocht ging verder tot even buiten Sanyang waar we een "reptil-farm" bezochten . Deze is nog gedeeltelijk in opbouw,maar zeker een bezoek waard . Bedoeling van de eigenaar, een fransman , is één of meerdere exemplaren van alle slangen , voorkomend in The Gambia , te bezitten , om zo deze dieren te kunnen observeren en bestuderen . Ook een camelion , enkele spinnen , kikkers ed behoren tot zijn collectie . Onze trip ging verder naar Kartong , het uiterste zuiden van The Gambia . Groot was onze verbazing toen we hier , in "the middle of nowhere" , een lodge aantroffen gerund door een Italiaan !!! Daar onze honger al geruime tijd knaagde , besloten we om een pizza ( vrijwel het enige dat te verkrijgen was ) te verorberen . Een laatste halte was voorzien in Folonko : de krokodillenpoel . Deze plaats loont niet meer de moeite om halt te houden . Wat je ziet herrinerd er nog aan dat er hier ooit een heilige plaats is geweest , maar van krokodillen is hier absoluut geen sprake meer !!!

Dag 5 :

Enkele maanden geleden zagen we op de Belgische televisie het programma "Gentse Waterzooi" gepresenteerd door Gene Bervoets .Warempel het was opgenomen in The Gambia . Stilaan broedde ook bij ons het idee om ook zoiets te doen . Met onze gids , Alex,werd dit idee besproken .. De vragen rezen: waar , wanneer , hoe en voor wie ..... Daar Alex in september 2003 een kleuterschooltje was gestart , stond ons besluit al snel vast . Bleef de vraag : wat gingen we klaar maken ???? Uiteindelijk na veel wikken en wegen werd besloten "the real African food" met hulp van enkele Gambiaanse dames te bereiden .

Nursery School .

Preparing local food .

Om 8.OO h.gingen we van start .We kregen een lijst mee van alle ingredienten die we moesten aankopen . Aangezien er voor 120 kinderen gekookt moest worden , hebben we al onze aankopen op Serekunda markt gedaan . Daar is ook afdingen de normaalste zaak van de wereld en we hadden echt wel héél veel nodig . We werden begeleid door een zuster van Alex en enkele familieleden . Het blijft gezegd , als "toubab" zonder begeleiding naar deze markt gaan is af te raden en eigenlijk onverantwoord . Eenmaal terug werd begonnen met groenten kuisen , aardappelen schillen,rijst wassen en last but not least vis kuisen en ontdoen van kop en ingewanden ...... Na het maken van een heerlijke bouillon werden de rijst , aardappelen vis ed. toegevoegd . Terwijl dit alles op een houtvuur gaar kookte , mochten we in de 2 klassen , die de school rijk is , de les volgen . Regelmatig moesten we de klas verlaten om in de" mega" kookpot te roeren . Vele ouders waren op de hoogte dat "toubabs" voor hun kinderen eten kwamen bereiden. We kregen dan ook veel bezoek . Iedereen wilde een praatje maken . Probleem is echter dat veel van de ouders de Engelse taal niet machtig zijn . Dit leidt tot hylarische situaties , maar met gebarentaal en het nodige geduld kwamen we toch steeds tot een dialoog . Na enkele uren was het dan eindelijk zover ... Samen met Alex en de leerkrachten werd er geproefd . Alles werd overgeschept van de "mega" kookpot in kleinere schotels . Per klas werden er een tiental schotels op de grond gezet . De kinderen schaarden zich eromheen en uiterst gedisiplineerd en in alle stilte werd de maaltijd verorberd . Toen wij later op "de speelplaats" zelf African Food aten kwamen de kinderen één voor één "dank je wel" zeggen . Toen we later die dag afscheid namen van kinderen , leerkrachten en ouders , waren we tegelijkertijd blij en trots . Blij omdat we het geluk in die kinderogen hadden mogen ervaren . Trots omdat we in ons opzet waren geslaagd . Misschien is een bedankje aan de makers van het programma " Gentse Waterzooi" hier op zijn plaats . Zonder dat we dit programma gezien hadden , was bij ons misschien nooit het idee ontstaan om dit ook eens te proberen.

Dag 6:

Mangroves at Lamin Lodge .

Birds in te mangroves.

Even een dag om het wat rustiger aan te doen . Na een uitgebreid ontbijt stond een bezoek aan Laming Lodge op ons programma . Onze gids kwam ons zoals steeds ophalen aan het hotel . Ook dit maal had hij reeds voor vervoer gezorgd . De weg tussen Serrekunda en Laming is in erbarmelijke staat . Het asfalt ontbreekt er volledig en het "rode" stof vliegt dan ook meters hoog op . Wie Laming Lodge zegt , zegt rondvaren in de mangroves . Het is daar muisstil , enkel het gekwetter van de vogels en het klotsen van het water tegen het gammele bootje zijn te horen . Voor de echte vogelliefhebber is dit een paradijs . Wie meer avontuurlijk aangelegd is , verlaat op het einde van een mangrove de boot en trekt de rijstvelden en andere plantage's te voet in . Hier vind je de kleine groententuinen waar menig Gambiaan pepers , paprika's , tomaten ed. tracht te winnen . Ze hebben een zeer vernuftig irrigatie-systeem waardoor ze een mooie oogst kunnen bewerkstelligen . Meestal werken de vrouwen op het land geholpen door hun dochters . Ook hier zijn de mensen uiterst vriendelijk en maken ze graag een praatje met "toubabs" . Het moet niet gezegd dat " kijken " overal toegelaten is , maar aub.blijf overal af ! Verder die dag hebben we een bezoek gebracht aan de familie van onze chauffeur . Steeds valt op hoe vriendelijk de Gambiaanse bevolking wel is . Overal wordt je ontvangen alsof men u reeds jarenlang kent . Verder hebben we de dag rustig doorgebracht aan het strand . Ook daar heb je vlug gezelschap van een of andere Gambiaan , al of niet met commerciele bijbedoelingen , die een praatje komt maken .

Dag 7 :

African Museum Bakau .

Tijdens één van onze vorige vakanties hadden we reeds een bezoek gebracht aan de steden Banjul,Bakau en Fajara . Toch werd besloten om daar nogmaals een bezoek te brengen . Moet het nog gezegd dat onze gids ons op het afgesproken uur kwam ophalen en dat hij reeds voor "betaalbaar" vervoer had gezorgd . Dit in tegenstelling tot vele anderen die graag een graantje meepikken en alzo de prijs opdrijven . Op de heenweg naar Banjul hebben we geregeld halt gehouden bij een of ander curiosa . Telkens wist Alex een boeiend verhaal te vertellen . We stelden ons wel dikwijls de vraag waar de grens lag tussen realiteit en fictie ! Eén ding is zeker : hij verteld met zoveel overgave en zo boeiend dat het horen van zijn verhalen reeds de moeite loont . In de haven wemelt het van de aktiviteit als er een cargo "gelost" of "geladen"

Crocodiles in Bakau .

wordt .Vrijwel alles gebeurt hier met mankracht . Er kan slecht 1 cargo aanmeren . Soms liggen andere schepen dagen lang te wachten , even verderop in zee , om gelost of geladen te worden . In de andere haven , waar de overzet naar Barra plaats vindt was de drukte omzeggens nog groter . Een week voor het moslimfeest : Tobaski , komt menig Gambiaan van de noordoever tot in Banjul om een geit , schaap of rund aan te kopen . Dit dier wordt dan tijdens het grote moslimfeest geofferd . De grote van geit , schaap of rund bepaald de welstand van de familie . Het is enorm leuk te zien hoe na aankoop de dieren mee op de overzetboot worden genomen . Op de Albert Market was het ook een drukte van belang . Het is een echte Afrikaanse markt met een bonte mengeling van geuren en kleuren waar letterlijk alles te koop is . Als toerist loop je niet altijd even rustig rond . Ook hier wil iedereen je wel verkopen . Afdingen is zoals steeds de boodschap !!!! Oppassen voor de zakkenrollers !!!!!!! De drukte van Banjul achter ons gelaten , werd koers gezet richting Bakau . De"krokodillenpoel"hadden we reeds bezocht in1996 . Groot was onze verbazing dat deze toeristische attractie zo sterk -positief- veranderd was . Er is een museum geopend dat de verschillende facetten van het Gambiaanse leven belicht : het dagdagelijkse leven , muziek , feestdagen ........ Via een klein , doch verzorgd , wandelpad bereik je de eigenlijke woonomgeving van de krokodillen . De krokodillenpopulatie is enorm uitgebreid tov. enige jaren terug . Menig toerist hoor je luidop zeggen : "dit zijn plastiek exemplaren om de goedgelovige toerist beet te nemen !!!! "Hun zienswijze verandert echter snel als één of ander "lievertje"zijn bek open trekt of gewoonweg genoeg heeft van de verschroeiende hitte en een flinke duik wil nemen in het water . Je kan verder wandelen in hun natuurlijk biotoop .Met een beetje geluk zie je nog tientallen exemplaren : al of niet gevaarlijk !!!!!! Op de terugweg hielden we nog halt aan de militaire begraafplaats in Fajara . Hier zijn ruim 200 militairen begraven die omkwamen in de tweede wereldoorlog . In tegenstelling met ons vorig bezoek ligt deze begraafplaats er onverzorgd bij . Dit is een spijtige zaak.

Dag 8 :

Beladen met wat ons nog restte van schoolgerief , baby-en kinderkleding , brachten we een bezoek aan een familie van Alex . Het hoeft niet gezegd dat we ook hier hartelijk ontvangen werden . Te voet gingen we verder tot de Patsy-Nursery School . Dit kleuterschooltje hadden we reeds vorig jaar bezocht . Groot was onze verbazing toen we zagen dat de school volledig vernieuwd was . Waar ze vorig jaar enkel 1 klein klaslokaaltje hadden , geen stoelen of banken , is nu het gebouw volledig vernieuwd , zijn er 3 grote klaslokalen allen voorzien van banken en stoelen . Het geeft een zeer verzorgde indruk . Schoolmateriaal als schriften , pennen , potloden ...... kunnen ze nog steeds gebruiken . Wat ons nog reste,hebben we hier achter gelaten . Een laatste halte werd die dag gehouden aan het Abuko National Parc . Dit is de echte jungle zoals die behoort te zijn . Een pad van ongeveer 3km . slingert zich tussen bomen en struiken . Regelmatig hoor je geritsel in bomen en struikgewas . Met een beetje geluk kan je grote families apen bewonderen . Het is tevens een paradijs voor ornithologen . Volgens de laatste tellingen zijn er ongeveer 280 vogelsoorten in dit park aanwezig . Halfweg bereik je een krokodillenpoel . Via een uitkijkpost kan je de leefwereld van krokodillen ,antilopen , apen , vogels .... bewonderen . Aan het eind van het wandelpad is een klein gebouwtje opgetrokken waar men een verfrissing kan gebruiken . Hier vind je ook hyena's , reuze schildpadden , condors .... in semi-vrijheid . De kooi van de leeuw en zijn leeuwinnen staat leeg . Nadat de leeuw vorig jaar voor zijn vrijheid had gekozen , heeft men hem spijtig genoeg moeten afmaken . De leeuwinnen zijn overgebracht naar een ander dierpark .

Dag 9:

Tot hier toe hadden we een drukke week achter de rug . De vermoeidheid begon toe te slaan . Een dag van lekker niets doen , luieren en kuieren over de plaatselijke markt was meer dan welkom . We waren immers op vakantie!!!

Bitang Bolong .

Dag 10 :

Zoals de voorgaande jaren hadden we dit maal ook een meerdaagse tocht gepland . We hadden een jeep met chauffeur genomen voor 3 dagen . De prijzen zijn wel spectaculair gestegen tov. vorige jaren . Onze gids Alex reisde met ons mee . Langs de zuidoever reden we richting oosten . In Sibanor werd "de hoofdweg" ( bij wijlen in zeer slechte staat ) verlaten om koers te zetten naar Bintang . Zonder 4x4 wagen is deze weg onbereidbaar . Voor vele kinderen bleek het of we kwamen van een andere planeet . Niettegenstaande klonk het gekende "toubab"regelmatig . We hebben de Bintang Lodge bezocht . Deze lodge is volledig gerenoveerd tov. vorig jaar . De nieuwe eigenaar is enorm vriendelijk en spreekt behoorlijk engels . Het is een echte aanrader om hier enkele dagen door te brengen in alle rust aan de oever van de Gambia-rivier . Oppassen met filmen of fotograferen buiten de lodge ! Onze volgende halte was in Bwian bij de mysterieuze kookpot . Hierover doen nog steeds de wildste verhalen de ronde . Waar deze attactie vorig jaar nog volledig als vergeten en onbestaand verdoken lag in het hoge , dorre gras , is er nu waarempel een wandelpaadje aangelegd ! In Kalaji werd aan een kleine lodge halt gehouden voor een lichte verfrissing . Op een bloedhete dag is drinken een absolute noodzaak . De lodge is gelegen aan een 1OO meter lange brug die de oevers van de Bintang Bolong verbindt . Bij laag tij kan je hier tientallen vogels , die in het slib opzoek gaan naar voedsel , bewonderen . We vervolgden onze route tot in Tentaba waar we de nacht zouden doorbrengen . Het Tenteba kamp is zeer mooi gelegen aan de oever van de Gambia rivier . Via een stijger kan je de Bamboo-bar bereiken die bij hoogtij temidden het water ligt . Toen we daar dromend voor ons uit zaten te staren , kregen we het gezelschap van een Gambiaan , werkzaam in dit camp . Wanneer hij ondervond dat wij de Engelse taal machtig waren en hij had geinformeerd wat we zoal gedaan hadden die dag , begon hij te vertellen . Aanvankelijk de "echte" oorsprong van de "pot van Bwian" , later de meest hylarische verhalen over geesten , betoverde wandelstokken , een aanlegsteiger die zichzelf afbrak . ... Uren heeft deze man vol overgave verteld . Was het echt of fictie , dat weten we nog steeds niet ! Toen onze magen begonnen te grollen beseften we hoelang we naar zijn verhalen hadden zitten luisteren . We namen afscheid. We waren weer een ervaring rijker .

Dag 11 :

Vroeg in de morgen genoten we van een ontbijtbuffet in het Tentaba kamp aan de oever van de Gambia rivier . Er wachtte ons weer een lange dag .... met het nodige avontuur ?????? Met enkele kleine tussenstops gingen we richting Toniataba , gelegen ten westen van Soma . Enkele reisgidsen maken melding van een "roundhouse" met een omtrek van bijna 60 meter . Volgens Gambiaanse normen is dit wel héél groot . Nieuwsgierig als we zijn , wilden we dit weleens van dichtbij bekijken ! Nadat onze gids verscheidene malen de juiste weg had gevraagd,hebben we het uiteindelijk gevonden . Het ligt enigzins afgelegen en men is er absoluut niet aan gewend "toubabs" te zien . Slechts een enkeling spreekt er een mondje Engels . We voelden ons als in een andere wereld . Was dit ook The Gambia ? We voelden dat tientallen ogen ons aanstaarden . Uiteindelijk , na de belofte om niet te filmen of te fotograferen , mochten we binnen in het "roundhouse" om een bezoek te brengen aan de marabout . Deze is de Engelse taal niet machtig . Zijn zonen treden op als tolken . Een bezoek aldaar verloopt volgens een bepaald ritueel : zo moet een man de hand geven aan de marabout , een vrouw daarentegen niet . Op het einde van ons bezoek , dat zeer mysterieus was , heeft mijn echtgenoot , op aanraden van Alex , enkele dalasi's in de hand van de maribout gegeven . Ook dit verliep volgens een bepaald ritueel . Toen zijn de marabout en zijn zonen zeer luid beginnen "bidden" . Achteraf bleek , dat zij de Goden aanriepen om ons onze reis veilig en wel te laten voortzetten . Nadat we onze weg reeds geruime tijd vervolgde , voelden we nog steeds dat mysterieuze van ons bezoek in Toniataba !! In Soma wilden we een oude missiekerk bezoeken . Deze was echter gesloten .

Pakali N'ding lodge .

Dan maar de west-oost verbindingsweg verlaten om de Transgambia Highway te nemen , richting Farafenye . Even buiten Soma bevindt zich aan de linkerzijde het nieuwe Pakali N'ding camp . Even halt gehouden om er een bezoek te brengen . Het is zeer rustig gelegen . De kamers zijn ruim , net en voorzien van een kleine badkamer . Het restaurant is eenvoudig maar proper . Bij een volgende reis naar The Gambia zullen we zeker overwegen om hier één tot enkele dagen te verblijven . De overzet naar Farafenye verliep chaotisch . Corruptie tiert er welig . Enkel mits betaling van een dikke fooi wordt je vlug geholpen en ga je met gemak de reeds wachtende auto's voor . Filmen en fotograferen doe je best niet . De overzet duurt ong.20 min. en is een belevenis op zich . .

Ferry from Soma to Farafenye .

Daar de asfaltbaan op de noord-oever in zeer erbarmelijke staat is werd geopteerd voor een alternatieve "zand"-route tot Juffureh . Juffureh waar het bekende James Island zich bevindt .Hier komen wekelijks veel toeristen ( uitstap door menig reisorganisatie ) . Gevolg : Gambianen,van klein tot groot ,komen op je af als bijen op een honingpot ! Iedereen wil je wel iets verkopen . Na een lange en vermoeiende dag is dit wel storend . Met een gammele boot vaarden we tot James-Island waar je de vroegere restanten van het beruchte slaveneiland kan bezoeken . Een Gambiaan , fungerend als gids,verteld de geschiedenis van dit eiland . Hij is perfect engelstalig . Buiten dit eiland en op het vaste land de "freedom-pool" , ook daterend van de slavenperiode , heeft dit dorp weinig te bieden . Tevens is er een vrij nieuw kampement aan de oever van de rivier . Doordat we echter aanhoudend lastig

Road from Farafenye to Barra .

James Island .

gevallen werden hebben we besloten hier niet te overnachten doch verder door te reizen naar Paradise Island ( in de directe omgeving van Barra ) . Achteraf bleek dit een blunder van formaat ! Vooralleer je het kamp kan bereiken moet je met pak en zak de rivier oversteken in een gammel bootje . Hiervoor worden woekerprijzen gevraagd . De kamers zijn in erbarmelijke staat . Er is geen electriciteit . Een badkamer , bestaande uit douche en lavabo , is er enkel voor de schijn ! Er is geen water in de leidingen ! Een toilet ontbreekt ! Dan maar naar het restaurant,of het gebouw dat er door voor moest gaan . Er waren enkele krammakkelige tafels en op stoelen moesten we wel even wachten ! Het avondeten werd beloofd na een half uurtje . Niets was minder waar ! Na 4uur werd er eindelijk een grote kookpot op tafel gezet met "The real African food" . Moet er nog gezegd dat ook in "het restaurant" geen electriciteit was ! Met behulp van twee kaarsen en onze eigen zaklamp konden we uiteindelijk zien wat we aten. Dan maar wachten tot de morgen.

Dag 12 :

Pardise Beach lodge .

Het ontbijt kon allicht niet slechter zijn . Enkele fijne sneedjes oud stokbrood , een puree van sardienen en rauwe ui en 1 tas koffie daar konden we het mee stellen !!!! Dit kampement is echt niet zo paradijselijk als de naam doet vermoeden . Het is ronduit slecht ! Verder die morgen hebben we het eiland rond gewandeld . Het is er zeer rustig en stil . Weerom een paradijs voor ornithologen . Het enige dat menig Gambiaan hier tracht te telen is cannabis , een verboden produkt in The Gambia . De regering sluit echter de ogen en laat deze teelt toe . In de namiddag werd koers gezet richting Barra om bijtijds de veerboot te halen . Door een blunder van onze chauffeur , waren onze tickets verloren , hebben we 4 uur moeten wachten in de verschroeiende hitte vooralleer we konden inschepen . Enig positieve : we hebben gedurende lange tijd het drukke leven aan het veerpond kunnen observeren . Ook nu werden nog steeds geiten , schapen en runderen met de veerpond overgebracht voor het grote Tobaski feest dat binnen enkele dagen plaats vond. Ook hier geld de regel : oppassen voor gauwdieven !

Dag 13 / 14 :

We hadden een lange strandwandeling gepland samen met Alex . Hij had echter een andere verassing in petto ! Hij herrinerde zich nog dat mijn echtgenote jarig was op 19 januari . Hij had een feestje op touw gezet !!!! Met een wagen die hij reeds gereserveerd had ging het richting zijn "thuis" . De "salonstoelen" werden op het terras gezet , hij bood ons een kop koffie aan die hij zelf gemaakt had en overhandigde een kleine djembee aan mijn echtgenote als verjaardagsgeschenk ! Kort na de middag werd er "real African Food"geserveerd door enkele buurvrouwen die dit heerlijk maal hadden bereid . De bijgeserveerde fanta smaakte beter als de beste champagne . Heel de verdere namiddag hebben we samen met de kinderen van de omliggende compounds gezongen , foto's bekeken , gepraat over ditjes en datjes en enkele nieuwe woorden Mandinka geleerd . Alvorens terug naar het hotel te gaan hebben we nog lange tijd gepraat met Alex over de afgelopen dagen en plannen gesmeed voor de volgende vakantie . We hebben uitgebreid afscheid genomen want hij vertrok diezelfde avond nog naar zijn familie in Darsilama voor het grote moslimfeest .

Dag van vertrek.

New beach before the Senegambia hotel .

Na een uitgebreid ontbijtbuffet nog een laatste maal naar het strand ( de koffers stonden reeds gepakt ) . De avond voordien was de zee zeer wild te keer gegaan . Er lagen dan ook massa's wondermooie schelpen , van alle maten en vormen , op het strand . Zoals kleine ukkie's hebben we schelpen geraapt . Was het om de tijd te doden of ..... om aan de andere niet te laten zien hoe moeilijk we het wel hadden met ons vertrek ........ Op het allerlaatste moment zijn we terug gegaan naar "ons" hotel , onze koffers gepakt en de bus op naar de luchthaven . Onze terugvlucht had een vertraging van verscheidene uren . De 6 uur dat we vlogen waren een echte nachtmerrie ! Enkele passagiers waren straalbezopen en vonden het dan ook nodig iedereen te storen en te vervelen met hun "wildste" verhalen ! Dit is echt onaanvaardbaar ! Eindelijk Schiphol , waar we nogeens veel geduld moesten hebben tijdens het wachten op onze bagage . Nog een drie-uur durende autorit en we waren weer thuis in het besneeuwde Hockai ! Ondertussen zijn we terug plannen aan't maken voor onze volgende vakantie in ...... The Gambia !